Nusrat Fateh Ali Khan á tónleikum

FRIÐUR Á JÖRÐ

Ég sé að Jóakim hefur stolist inná bloggið mitt eina ferðina enn og ruglar útí eitt að venju. Hinsvegar erfi ég það ekki við kallinn, hef samúð með honum, einmana sál sem á fáa vini. Mér rennur blóðið til skyldunnar að vera góður við Kimma sem er ágætur inn við beinið þrátt fyrir auraapaveikina sem hrellir hann dag og nótt. 

Í gærmorgun horfði ég og hlustaði á sögulega tónleika Fílharmoníusveitar New Yorkborgar undir stjórn Lorin Maazel, sem haldnir vour í East Pyongyang Grand Theater í Norður Kóreu. Ég sat fastur fyrir framan skjáinn alla tónleikana og átti á köflum erfitt með mig. Þarna fékk ég á silfurfati, þjóðsöngva þjóðanna, þátt úr Lohengrin eftir Wagner, hina stórkostlegu Nýja heims symfóníu Dvoraks, Ameríkumann í París eftir Gershwin, upphaf Candide eftir Leonard Bernstein og sérstaka útgáfu af einu þekktasta þjólagi Norður - Kóreu,  „Ariang“   Tónleikarnir voru í hæsta klassa og  tengslin milli hljómsveitar og áhorfenda tilfinningaþrungin. Þetta er í fyrsta sinn sem Norður - Kórea opnar hlið sín fyrir viðburði sem þessum og eina ferðina enn sannast það fyrir heimsbyggðinni að tónlist er landamæralaus. Þarna fylgdist ég með 2500 prúðbúnum Kóreumönnum ásamt gestum frá USA, hljómsveit skipaða fólki með bandarískt ríkisfang, að uppruna jafn litskrúðugu og blómin í haganum, að njóta tónlistar. Bush og Kim voru víðs fjarri góðu gamni en hefðu báðir haft gott af því að sitja hlið við hlið á fremsta bekk og upplifa tilfinnigaflóðið sem umlukti allt og alla. Tónlist er hafin yfir stríðsbrölt, milliríkjadeilur og annað argaþras sem alltof oft einkennir bullukollana sem stjórna ríkjum heims. Tónleikarnir í Grand Theater í Pyongyang staðfestu það.

Einn af mínum uppáhaldstónlistarmönnum til fjölda ára pakistaninn Nusrat Fateh Ali Khan braut öll landamæri með ótrúlegri snilli sinni og dásamlegum boðskap. Hann boðaði aðalinntak Sufisma sem er eining og bræðralag og var elskaður og dáður hvar sem hann fór.  Ég mun á næstunni stikla á stóru um feril þessa magnaða söngvara og tónskálds og kynna hann fyrir ykkur í tónum og myndum.

 

 

.

Rufus Wainwright með tónleika á Íslandi

Rufus Wainwright er án efa einn allra merkilegasti tónlistarmaður sem fram hefur komið á liðnum árum.  Magnaður söngvari, lagasmiður og útsetjari. Þó ungur sé liggja eftir hann ógrynni frábærra diska, eins hefur hann verið viðriðinn kvikmyndatónlist. Trúlega muna einhverjir eftir frábærum flutningi hans á Bítlalaginu Across the Universe í kvikmyndinni I´am Sam, eins lék hann og söng í kvikmynd Martin Scorsese The AVIATOR.

 

Smá plögg - Hrund Ósk Árnadóttir á Domo annað kvöld

Hrund Ósk Árnadóttir kom fram á sjónarsviðið fyrir nokkrum árum þegar hún vann með eftirminnilegum hætti söngkeppni framhaldskólanna með flutningi sínum á The Saga of Jenny eftir Kurt Weil. Eftir menntaskólanám tók við nám í Söngskólanum í Reykjavík og tónleikahald á hinum ýmsu jass- og blúshátíðum vítt og breitt um landið. 

Þessi magnaða söngkona heldur tónleika á Domo annað kvöld og vil ég hvetja alla þá sem hafa gaman af góðum blús og jass að mæta. Þeir sem koma fram með henni eru undirritaður á bassa, Agnar Már Magnússon hljómborðsleikari, Kristján Edelstein gítarleikari og Gunnlaugur Briem trommuleikari.   Tónleikarnir hefjast klukkan 9.

 

Af Búhssum og Balsebússum

Eftir að hafa horft á þátt um Jesús Búðirnar í sjónvarpinu í gærkveldi, þá datt mér í hug að henda eftirfarandi kafla úr sögu sem ég er með í tölvunni í vinnslu  -  þessar Jesúsbúðir eru austfirskar.

II

Ég fékk snemma áhuga á Guði, Jesús, dýrðlingum og Maríum. Fyrstu alvarlegu kynni mín af himnafegðunum voru þegar móðir mín fyrir tilstilli Bergþóru Ásgrímsdóttur, úr hvítasunnusöfnuði þorpsins, sendi mig í sunnudagaskóla þar sem messað var yfir okkur um himnaríki og helvíti og okkur syndugum krakkaskrílnum gefnar litlar snotrar bíblíumyndir í lok hverrar messu. Mér fundust þessar myndir alltaf dálítið fyndnar, fallegt fólki í hreinum hvítum kyrtlum að strá pálmalaufblöðum um sólstafateiknaðar götur og torg, skeggsnyrtir hjarðmenn með langa stafi, þrifaleg lömb og drifhvítar dúfur pössuðu illa við grámygluna og fótrakann í Útsveit. Bergþóra hvítasunnukona var kapítuli út af fyrir sig og átti alla mína athygli. Þessi hundrað og þrátíu kílóa kona hafði snúist í einu vetfangi til trúar.  - Guð laust mig auman syndarann á milli eyrnanna og sendi mér elskhugann eina og sanna til að verma sálina;  þrumar hún yfir mér yfir rjúkandi kaffibolla í eldhúsinu heima.  -  Þegar ég tók við honum í sundlauginni um árið koma hann til mín í dúfulíki og hreinsaði mig að innan sem utan; -  Diddi guðsmaður bróðir hennar sá um niðurdýfinguna og gekk hart fram, ákveðinn í að færa bersyndugri systur sinni nýjan mann. Viðstaddir skírnina sögðu að það hefði þurft að blása lífi í Bergþóru eftir niðurdýfinguna. En dúfan kom og Bergþóra gekk í það heilaga í annað sinn.     

Bergþóra stingur uppí sig stórum kandísmola,  - minn blessaði frelsari gaf mér lausn frá öllum mínum syndum stórum og smáum. Ég sé að mamma á erfitt með að halda aftur af sér þar sem hún hnoðar deig í lummur.  Þú varst nú varla svo slæm Bergþóra mín að það hafi staðið í honum Jésús að hreinsa þig;  Bergþóra hrekkur í einni svipan uppá háa séið,  - ekki slæm, ekki slæm!!  kandísfreyðandi munnvatnið frussast í allar áttir -  ég var svo syndug að það hefði orðið erfitt fyrir mig að fá inngöngu í helvíti; ég var kvalinn dag og nótt af öllum þeim verstu löstum sem til eru og hugsanir mínar voru rotnari en hákarlsbeitan hjá Stjána á Súðinni.  Bergþóra stendur með erfiðismunum upp frá borðinu og með upplyftum höndum er skipt um tóntegund;  - en nú er ég hrein eins og nýfallinn mjöll fyrir elsku Jésús sem læknar og græðir, hrein mey fyrir fallega frelsarann minn, halelúja, halelúja, þökk sé þér góði Jesús, minn elskaði unnusti á himnum, halelúja. Mamma djöflast á deiginu eins og hún eigi lífið að leysa og ég sé að hún skemmtir sér.  Heldur þú að Jesús hafi verið svartur, svartur eins og Satan!  Ég veit ekki hvað fékk mig til að láta þetta út úr mér og hefði ég betur látið það eiga sig. Bergþóra horfir á mig um stund, það er eins og hún nái ekki alveg spurningunni. Svo gómar hún mig eldsnöggt með feitri krumlunni og lyftir mér upp og yfir borðið. Hún heldur mér svo nálægt sér að ég sé stíflaðar svitaholurnar á þrútnu andlitinu og eldrauð, æðasprungin augun lýsa af ofsa. Fýlan útúr henni ætlar mig lifandi að drepa og mér verður skyndilega óglatt.  Balsebúb og hans svörtu satansenglar tala í gegnum þig andskotans auminginn þinn og hórkrógi. Svo skellir Bergþóra mér niður þannig að ég enda á hnjánum fyrir framana hana. Hún heldur mér niðri með annarri krumlunni sem er grafinn í öxlina á mér en með hinni bendir hún til himins  - Jesús læknar, hans heilaga orð þvær syndir okkar og þínar líka Sveinn svarti andskoti,  elsku Jesús þvoðu af honum sálina, settu hann á suðu svo hann endi ekki í vistinn hjá Balsebúb sem væri reyndar alveg mátulegt á hann, gerðu það fyrir mig að hreinsa Svein djöful af syndinni. Og  líka hana Stínu af syndinni sem bjó til Svein andskota. Ef hún Stína hefði ekki verið með brókarsótt þá væri ég ekki hér að biðja þessum litla djöfli griða. En hún Stína er vinkona mín svo góði Jesús komdu nú með þvottapokann þinn og þvoðu Svenna að framan og aftan, að innan og utan í Jesús nafni amen - segðu amen andskotinn þinn -  Bergþóra slær mig utan undir.  Mamma stöðvar Bergþóru áður en ég fæ annað högg  - hingað og ekki lengra Bergþóra, svona lætur þú ekki við hann Svein sem hefur alltaf verið góður við þig, hættu .þessu eins og skot.  Við þetta inngrip móður minnar er allt loft úr Bergþóru sem hlammar sé niður við eldhúsborðið og snýr sér að kaffidrykkju og kandísmolasogi.   

 

Ravel og salernisóperan

Í gær góndi ég á Kastljós. Í lok þáttarins var boðið uppá tónlist að venju.  Í þetta sinn fengum við að hlusta á franskan píanóleikara sem flutti verk eftir Ravel. Magnað verk í frábærum flutningi eins fremsta Ravelssérfræðings í heimi. Áður en verkið var á enda runnið byrjuðu djöfls. titlarnir að rúlla yfir skjáinn og ekki nóg með það, sérfræðingurinn sem var að leika Ravel með þessum líka snilldarbrag fékk ekki að klára verkið.  Það var skorið af tónverkinu til að troða inn klósettlyktarauglýsingu. Trúlega er þetta einn agalegasti stemmingskiller sem ég hef upplifað fyrr eða síðar. Hafi ég nokkurntíma verið nær því að henda sjónvarpinu mínu útum gluggann, já eða drífa mig suður til að hitta einhverja í Efstaleitinu,  þá var það í gær. Kastjós er fínn þáttur og virðingavert að bjóða uppá lifandi tónlistarflutning í lok þáttarins, en það er algerlega óásættanlegt og í raun fullkomið virðingaleysi við þá listamenn sem koma fram í þættinum og þá ekki síður þá sem horfa og hlusta, að eyðileggja stemminguna með þessum hætti. Í guðanna bænum Rúvarar, takið á þessu og látið af þessum ósið.

Hvað klósetthreinsilyktarauglýsingarnar snertir þá eru þær eiginlega kapítuli útaf fyrir sig. Uppá síðkastið hefur þeim verið troðið fyrir fram og aftan og inní fréttatíma, fyrir framan Kastljós, inní Kastljós og eftir Kastljós, trúlega til að auka matarlyst landans.  Ekki er nóg að það sé verið að augýsa skítalyktareyði frá einu fyrirtæki heldur eru þau tvö sem berjast um auglýsingaplássið. Ég hvet fólk til að kaupa alls ekki þessar vörur. Þannig mætti hugsanlega koma í veg fyrir að þessum andskotans ófögnuði sé hent framan í okkur í tíma og ótíma. En hvað er ég að röfla...  það er takki á fjarstýringunni sem stendur á off,  asninn ég.

Dagbók Jóakims frænda

Kæra dagbók - mikið er ég eitthvað ánægður með lífið þessa stundina. Var að koma úr Caymanhvelfingunni að telja viðbótina sem ég fékk fyrir nokkur bréf. Nú sit ég einn með sjálfstraustið mitt ógnarsterka og fæ mér einn Glennfiddic á ís og sveran Kubana úr kælinum og nýt lífsins meðan öreiginn hann frændi minn skríður um í eymd og volæði á skítaskerinu sem við köllum fósturland eða eitthvað rugl. Ég hef nú ekki ennþá þorað að segja honum allan sannleikann um Rússlandsferðina sem ég lofaði að koma með honum í í sumar. Vissulega mætti ég á svæðið en það var bara af því að ég var blindfullur og til í allt. Var að koma úr afmælisveislu frá Kúbu þegar hann hringdi og minnti mig á Rússkí. Þegar rann af mér uppí Murmansk og ég sá skeggjaðan hermann með brjóst, ekki einn heldur marga, var mér ljóst að ég yrði að hypja mig hið snarast ef ég ætti ekki að enda í kommúnistahimnaríki að humpa með skeggjuðum hermönnum með brjóst. Svo illa var ég staddur andlega eftir þessa stuttu dvöl mína að ég varð að fara umsvifalaust í böð og stólpípur í Pladz. Lét sjúga mig aðeins á miðjunni og taka bauga í leiðinni. Öreiginn lét eins og ég hefði misst af einhverju þarna niðri á freðmýrinni, hringdi dag og nótt til að segja mér veiðisögur og meilaði á mig myndir af veiðihúsunum og börunum . En þetta er nú ekki allt. Skömmu síðar þegar ég náði þeim merka áfanga að verða hálfhundraðáragamall þá ákvað bankinn minn sem ég á að hluta til, að bjóða mér í lax til Íslands. Að sjálfsögðu var boðið í dýrustu laxveiðiána í heila viku. Auðvitað gat ég ekki sagt nei en bað sérstaklega um að ættarskömmin yrði fenginn til að koma með einhverja gutlara með sér og syngja fyrir frænda. En veistu hvað? þegar þeir báru upp erindið setti hann svo mikið upp að það fór alveg með þessa góðhjörtuðu menn. Þegar ég hringdi svo í hann alveg snarvitlaus, þá hló hann svo mikið að ég var farinn að sjá fyrir mér útför sem ég hefði þurft að mæta í eftir afmælið. Trúir þú þessum andskota sem á að heita skyldur mér. Hlær uppí opið geðið á mér og býðst til að útvega Geirmund, Bo eða Bubba fyrir slikk. Þetta á eftir að koma í bakið á raularanum get ég lofað þér. En þvílík veisla - ég var sóttur á Cayman af einkaþotu og um borð var þjónn sem fylgdi mér reyndar eins og skugginn alla vikuna. Helvíti flott að fá kampavín og kavíar við hylinn. Í veiðihúsinu voru nokkrir kokkar sem flogið var að sunnan og  þjónalið að stjana við mannskapinn. Og hverjir heldur þú að hafi mætt til að gleðja mig, nema þeir Bo og Bubbi, svona líka ægilega flottir með gítarara og sungu í marga, marga klukkutíma í sérstöku tjaldi sem komið var upp við aðalhylinn í ánni. Veistu hvað ég gerði í ótugtarskapnum - ha;?   ég hringdi í kommúnistann þegar Bubbinn söng Stálið og Hnífinn og Bo spilaði á munnhörpu undir og leyfði honum að heyra. Núna veit ég að ég gerði vitleysu með þessu því sú arga ótugt sem getur bara ekki verið skyldur mér, hafði reiknað mig út og tók allt saman upp á disk, líka röflið í mér. Svo hótaði hann að spila þetta í útvarpsþætti sem hann ætti aðgang að ef ég stæði ekki við framlögin sem ég lofaði fötluðum í góðgerðaræði hérna um árið. Það var ekki tekið með í reikninginn að ég hafði þá nýverið selt allt mitt hlutafé í Tryggingu ehf og Bátskel ehf en tapaði því jafnharðan í DeCode, en þá flutti ég í skjólið á Cayman. Ég veit ekki hvernig ég get nálgast þennan vonlausa frænda minn sem hlær að öllu sem ég legg til, gerir endalaust grína að öllu sem ég geri og er boðberi slæmra tíðinda fyrir okkur fjármálasnillinga. Hann reyndar tifar á því í tíma og ótíma að ég sé uppáhaldsfrændinn hans, en það er ekki eins og hann sýni það í verki. Hann sendir mér reglubundið póst og segir mér frá öllu sem miður fer í fjármálaheiminum á Íslandi og mærir sérstaklega alla þá sem vilja koma í veg fyrir  framsókn okkar auðmanna. Núna síðast sendi hann mér link á fréttina um  lyfjadrengnum þarna Vessmann eitthvað, strípustráknum á Harleynum, sem af góðseminni einni lagði einn og hálfan milljarð í einkarekinn háskóla í Reykjavík. Hvað er að slíku. Hvað er að því að eiga skóla, jarðir, fyrirtæki, landið allt, ef það hjálpar lýðnum í eymdinni. Það er alveg stórkostlegt þegar menn finna það upp hjá sér að henda nokkrum krónum í mál eins og hann Vessmann er að gera. Öreiginn benti mér reyndar á að það væri heldur stuttur listinn yfir fögin sem væru kennd í skólanum,viðskiptafræði, hagfræði og lögfræði en halló, ekki fer nú einkarekinn menntastofnun að kenna einhverjar grasafræðir.

Ég verð að segja þér eitt að lokum, toppsíkrít. Ég er að hugsa um að kaupa Vestmannaeyjar af honum þarna þyrlukallinnum í Tojóta. Ég luma nefnilega á bráðskemmtilegri viðskiptahugmynd sem myndi gera okkur auðmennina ofurglaða. Í stað þess að búa til göng eða byggja brú til Eyja eins og Árni J. vill gera, þá vil ég flytja Eyjarnar til Reykjavíkur með lunda og öllu. Þetta er alveg hægt, kosta mikið en ágóðinn yrði ægilegur. Ég yrði að byggja sérstakan hvelfingu á Cayman undir gróðann. Hugsaðu þér, Heimaey á Sundunum. Stál og hnífur er ra ra ra..

  

Menningarnæturstíll

Þegar ég geng á milli RÚV merktra trukkanna sé ég hvar hann stendur til hliðar við stigann sem liggur uppá sviðið og reykir sígarettu, næstur á svið. Ég geng til hans og heilsa. Góðlátlegt rúnum rist andlitið brosir við mér, hann segist vera góður. Þegar mér hlotnaðist sá heiður fyrir mörgum árum að fá að vinna með Magnúsi Þór kynntist ég einstökum gæðadreng, snillingi orða og tóna. Þegar ég horfi á hann fara á svið með hljómsveitinni sinni og heyri þjóðina heilsa honum með viðeigandi hætti og þeirri virðingu sem honum ber, veit ég að þetta verður gott kvöld.

Faðirvorið slapp fyrir horn

100 eitís lög hafa nú litið dagsins ljós hjá Senu í 5 diska safnpakka. Þessi útgáfa er alveg í réttu framhaldi af öðrum katalogútgáfum frá fyrirtækinu. Sena mjólkar beljuna meðan eitthvað er að hafa útúr tutlinu,það heitir bisness á góðri tungu. Ég er einn af þeim tónlistarmönnum sem hef undanfarin ár prýtt allskonar allrabestu útgáfur frá Senu með hinum og þessum nöfnum. Eins og áður hefur komið fram hefur Sena eignast hafsjó af tónlist með samruna við önnur fyrirtæki eða með kaupum á útgáfuréttum af öðrum fyrirtækjum. Þetta kemur þannig fram á mínu skinni, að ég er alltaf að poppa upp á safndiskum fyrirtækisins. Ekkert er við því að gera ennþá sem komið er en ég hugsa að ég fari að lesa mér til um sæmdarrétt flytjenda eftir að hafa lesið eitísinnkomu mína hjá Senu. Í mínum huga og að ég held flestra sem pæla í tónlist þá hafa áratugatitlar ákveðna skilgreiningu í tónlistarheiminum og miðast við ákveðinn tónlistarstíl en ekki hjá Senusnillingunum.  Ok að hafa Þorparann og Hvers vegna varstu ekki kyrr í safninu, en þegar ég sá að Ísland er land þitt og Þitt fyrsta bros voru með í pakkanum var mér öllum lokið, trúði varla eigin augum. Trúlega hefði Faðirvorið sem ég söng á jóladisk Brunaliðsins farið með ef það hefði komið út á eitís tímabilinu. Annars er ég kominn í heilan hring þegar ég skoða þessar útgáfur útgáfurisans .. og er farinn að hafa nett gaman af sýrunni. Þess ber að geta að eitís innleggið mitt á 100 eitís lögum Senu hefur komið út á fjöldanum öllum af safndiskum hjá útgáfunni. 

Súrrealískir tangóspilarar

Ég fór á tónleika með Frenandez Fierro 12 manna tangóbandi frá Argentínu sem var eitt af aðalnúmerunum okkar á AIM festival www.aimfestival.is  Ég hafði heyrt í gaurunum áður, séð með þeim myndbönd frá tónleikum og frábæra heimildamynd um hópinn sem sýnd var á RUV ekki fyrir löngu. En allt þetta bliknaði við hlið upplifunarinnar í gær. Þessi hópur ungra tangópönkara fór alveg með mig, því líkur ógnar kraftur og tilfinningahiti. Með stórskemmtilegan söngvara í broddi fylkingar, lék þessi einkennilega útlítandi götustrákahópur, sem hefur markað spor sín í tónlistarheiminn með svo afgerandi hætti, með tilfinningar mínar og annarra tónleikagesta enda átti ekki að sleppa þeim fyrr en í fulla hnefana. Gerist vart betra.