Verndun jökulsánna í Skagafirði

20. Október 2006 var stofnaður áhugahópur um verndun jökulsánna í Skagafirði. Hópurinn hefur síðan þá beint sjónum fólks að óafturkræfum áhrifum virkjana í ánum, allt frá jökli til sjávar, og áhrifum þeirra á skagfirskt samfélag.  Um samtökin má lesa nánar á heimsíðu þeirra:  http://www.fiski.net/jokular/    Hvet ég alla náttúruunnendur að skoða heimasíðuna en  efirfarandi fréttatilkynning frá 12. mars síðastliðinn er tekin af henni.

Áhugahópurinn um verndun Jökulsánna í Skagafirði lýsir yfir eindregnum stuðningi við þingsályktunartillögu um friðlýsingu Austari- og Vestari-Jökulsár í Skagafirði.

Mikil andstaða er í Skagafirði við þau virkjunaráform sem þröngur en valdamikill hópur hefur á prjónunum. Þar er aðeins horft til skamms tíma og ekkert tillit tekið til náttúrufars á svæðinu. Stíflur í Jökulsánum og Héraðsvötnum myndu hafa mjög alvarleg áhrif á lífríki alls láglendis Skagafjarðar og sömuleiðis á hrygningar- og uppeldisstöðvar nytjafiska í Skagafirði. Þá er alveg ljóst að ferðaþjónustu í héraðinu yrði greitt þungt högg verði ráðist í virkjanirnar og sumar greinar hennar leggjast af, svo sem hinar geysivinsælu og sívaxandi flúðasiglingar. Fráleitt er að tala um hreina orku í tengslum við þessar virkjanir og fórnarkostnaðurinn þeim samfara algjörlega óréttlætanlegur.  Skynsamlegra er að efla ímynd Skagafjarðar sem héraðs með hreina og óspillta náttúru þar sem áhersla verði lögð á matvælaframleiðslu, ferðaþjónustu og fjölbreyttan smáiðnað. Með friðlýsingunni opnast möguleiki á stofnun þjóðgarðs, sem hugsanlega yrði hluti af enn stærri þjóðgarði og næði a.m.k. yfir Hofsjökul og umhverfi hans, m.a. Þjórsárver og Kerlingafjöll.

Áhugahópurinn skorar á þingheim allan að samþykkja tillöguna eins og hún liggur fyrir. Full ástæða er til að ætla að auk þingmanna Vg, sem eru flutningsmenn tillögunnar, muni a.m.k. þingmenn og ráðherrar Samfylkingarinnar styðja tillöguna, enda er beinlínis tekið fram í stefnuyfirlýsingu hennar „Fagra Ísland“, að „tryggja skuli friðun jökulánna í Skagafirði“ . Það er einnig von okkar að aðrir þingmenn, hvar í flokki sem þeir standa, sjái og skilji að mál er orðið að huga betur að náttúru Íslands og samhengi hennar en verið hefur fram til þessa.

Meðan mannkyn sveltur brennum við mat

Ég var að skoða lista yfir nokkrar léttar verðhækkanir sem orðið hafa á liðnu ári. Ekkert nýtt í stöðunni, því svona hefur þetta gengið lengi. Byrjar með loforði um stöðugleika ef vinnumaurarnir haldi aftur af launakröfum .. svo eru samningar undirritaðir og verðhækkanir laumast inn.  Nú biðja kúabændur um að fá að hækka mjólk, segjast fara á hausinn ef það nái ekki fram að ganga, trúlega gerist það,  þannig að það er um að gera að drífa í að hækka mjólkina. En hvað erum við að kvarta, við höfum í kjaftinn á okkur og Svínið býður betur í daglegum útvarps- og sjónvarpsauglýsingum.

Á hverjum degi fær tæplega milljarður þeirra sem búa í þróunarlöndunum ekki nægju sína af matvælum. Síðustu fréttir eru að matarverð um víða veröld sé á hraðri uppleið sem hefur þá trúlega verstu afleiðingarnar fyrir þá sem minnst hafa og lifa á hungurmörkum. Hvernig bregðast auðugustu ríki jarðar við þessu öllu. Jú með því að brenna mat. Nýjasta tískuorðið hjá þessum þjóðum sem hafa það á samviskunni að hafa mengað andrúmsloftið með þeim hætti að í óefni er komið, er „vistvænt - eldsneyti“  - eldsneyti búið til úr korni til dæmis. Vissulega minni mengun en hefur afleiðingar. Til dæmis fer óskaplegt land undir ræktun jurta sem notuð er í þessa lífrænu eldneytisframleiðslu. Athyglisvert er að kornið sem fer í framleiðslu á einum jeppatanki af ethanoli myndi nægja fyrir einn sársvangan maga í eitt ár.  Vissulega er eitt mikilvægasta verkefni heimbyggðarinnar að minnka mengun andrúmsloftsins en það má ekki vera á kostnað þeirra sem hafa ekki í sig eða á. 

 

Ég og alþjóðlegi kvenréttindabaráttudagurinn -

Ég ólst upp með einstæðri móður. Trúlega hefur það umhverfi mótað mig nokkuð. Ég komst yfirleitt ekki upp með neitt múður þegar kom að jafnrétti á heimilinu, þurfti að taka til hendinni til jafns við múttu og ef ég var með kjaft þá hafði það afleiðingar. Vissulega iðaði ég eins og ormur á öngli í örvæntingafullri tilraun minni til að leika hið vafasama hlutverk dóminantsins, karlsins, aðalapans en hafði lítið uppúr krafsinu annað en leiðindi. Svo slapp ég úr prísundinni og fór að skoða heiminn, laus við stutt innihaldsrík jafnréttisræðuhöld múttu. Varð „frægur“ og naut þess að dreifa fermónum í allar áttir, ábyrgalaus eins og aðalapa er siður.  Þegar af mér bráði og ég náði að hugsa mig frá egósentrískum barnaskap aðalapans kom uppeldið til góða. Að þvo þvott og  taka til á heimilinu urðu að nokkru leyti hlutskipti mitt, búandi með þremur súperbeibum á leið upp metorðastigann.  Þegar ég hugsa útí það -  ekki slæmt hlutskipti. En hvað hefur þetta með alþjóðlegan kvenréttindabaráttudag að gera. Jú - ég trúi því að ein aðal ástæðan fyrir misrétti kynjanna andlegu, líkamlegu og félagslegu sem t.d. birtist í viðurstyggilegu ofbeldi gegn konum vítt og breytt um heiminn sé að hluta til af uppeldislegum toga.

Nusrat Fateh Ali Khan á tónleikum

FRIÐUR Á JÖRÐ

Ég sé að Jóakim hefur stolist inná bloggið mitt eina ferðina enn og ruglar útí eitt að venju. Hinsvegar erfi ég það ekki við kallinn, hef samúð með honum, einmana sál sem á fáa vini. Mér rennur blóðið til skyldunnar að vera góður við Kimma sem er ágætur inn við beinið þrátt fyrir auraapaveikina sem hrellir hann dag og nótt. 

Í gærmorgun horfði ég og hlustaði á sögulega tónleika Fílharmoníusveitar New Yorkborgar undir stjórn Lorin Maazel, sem haldnir vour í East Pyongyang Grand Theater í Norður Kóreu. Ég sat fastur fyrir framan skjáinn alla tónleikana og átti á köflum erfitt með mig. Þarna fékk ég á silfurfati, þjóðsöngva þjóðanna, þátt úr Lohengrin eftir Wagner, hina stórkostlegu Nýja heims symfóníu Dvoraks, Ameríkumann í París eftir Gershwin, upphaf Candide eftir Leonard Bernstein og sérstaka útgáfu af einu þekktasta þjólagi Norður - Kóreu,  „Ariang“   Tónleikarnir voru í hæsta klassa og  tengslin milli hljómsveitar og áhorfenda tilfinningaþrungin. Þetta er í fyrsta sinn sem Norður - Kórea opnar hlið sín fyrir viðburði sem þessum og eina ferðina enn sannast það fyrir heimsbyggðinni að tónlist er landamæralaus. Þarna fylgdist ég með 2500 prúðbúnum Kóreumönnum ásamt gestum frá USA, hljómsveit skipaða fólki með bandarískt ríkisfang, að uppruna jafn litskrúðugu og blómin í haganum, að njóta tónlistar. Bush og Kim voru víðs fjarri góðu gamni en hefðu báðir haft gott af því að sitja hlið við hlið á fremsta bekk og upplifa tilfinnigaflóðið sem umlukti allt og alla. Tónlist er hafin yfir stríðsbrölt, milliríkjadeilur og annað argaþras sem alltof oft einkennir bullukollana sem stjórna ríkjum heims. Tónleikarnir í Grand Theater í Pyongyang staðfestu það.

Einn af mínum uppáhaldstónlistarmönnum til fjölda ára pakistaninn Nusrat Fateh Ali Khan braut öll landamæri með ótrúlegri snilli sinni og dásamlegum boðskap. Hann boðaði aðalinntak Sufisma sem er eining og bræðralag og var elskaður og dáður hvar sem hann fór.  Ég mun á næstunni stikla á stóru um feril þessa magnaða söngvara og tónskálds og kynna hann fyrir ykkur í tónum og myndum.

 

 

.

RARARA (fyrstu tónarnir í nýjum þjóðsöng)

Í þotunni  á leið til Serbíu 22 febrúar 2008

Kæru þegnar -  ég biðst innilega afsökunar á að loka svona bratt á ykkur í gær en ástæðan var brýn.  Muhammi 1 þjónninn minn frá Súdan missti frænda úr augsýn eitt augnablik og þar með var fuglinn floginn. Nú er ég á leið til Serbíu í nýju Learjet 60 þotunni minni - ný vél, nýr flugstjóri, vonandi stendur hann sig aðeins betur en sá sem ég var með síðast. Trúlega ætlar frændi að hermdaverkast eitthvað í Serbíu vegna úrslitanna í Júróinu og ég geri allt sem ég get til að forða ættinni og heimsbyggðinni frá slíku. Hann var voðalegur fullur ef hann fékk einhverja flugu í hausinn en ég er með það á hreinu að hann er ekkert betri ódrukkinn ef sá gállinn er á honum. En varðandi Júróið þá veðjaði ég nú á tunnuhóið eftir að frændi datt út   -  var tilbúinn með undirritaðan samning og feitt seðlabúnt.  Hinsvegar þekki ég aðeins til Friðriks Ómars og breyti bara hausnum á samningnum og hendi inn nokkrum Bahamasferðum.  Það verður nú ekki amalegt fyrir sveitastrákinn að gera alheimstónlistarsamning við JOAKIM VON ISLANDUS 1. því eitt mitt fyrsta verk þegar ég tek við, verður nefnilega að einræðisvæða allt. Það verður ekkert helvítis vesen í gangi, eitt fyrirtæki í eigu aðaldúdans, púnktur. Ekki vanþörf á að einhver með bein í nefinu taki við mígleku bátskriflinu og hreinsi til í áhöfn. Og enginn er til þess betur fallinn en ykkar einlægur tilvonandi JOAKIM VON ISLANDUS 1. kominn af víkingum hertum í blóði og stáli.  Ef við tökum nú stöðuna í nokkrum örstuttum skrefum þá er hún svona. Landið er á hausnum, andlega og fjárhagslega og allir sjá það nema landinn. Sjallarnir sem hafa nú fram til þessa séð um sína og passað að rétt sé gefið eru farnir að manga við félagshyggjuna með þeim voðalega hætti að nú er mokað út fjármunum til láglaunafólks sem gengur bara alls ekki ef skriflið á að haldast ofansjávar. Eins eru þeir farnir að gefa eftir í stóriðjumálum og það er auðvitað næstum því landráð. Þetta hefur að sjálfsögðu það í för með sér að minna verður til handa þeim sem eiga rétt á miklu og eins sé ég fyrir mér hvernig lýðurinn mun eflast og dafna og skelfilegur snjóboltinn byrjar að rúlla. Þetta mun ég að sjálfsöðu stöðva með einu pennastriki þegar ég tek við. Almennilega rekið fyrirtæki gengur ekki ef lýðurinn tekur völdin, svo mikið er víst. Ég mun sjá til þess að allir viti stöðu sína og ég mun sjá til þess að strákarnir í bönkunum sem nú eru að fá bágt fyrir að standa sig á erfiðum tímum,  fái laun erfiðis síns. Er það nokkur hemja að það skuli vera svo hart að þeim vegið að laun dugnaðarforkanna séu lækkuð, dregið úr framkvæmdum og nauðsynlegum veisluhöldum til að halda ímynd og reisn.  En það er til lausn og hún er fundinn. 

ykkar einlægur

JOAKIM VON ISLANDUS 1. einræðisherra yfir Íslandi, Færeyjum og Grænlandi.

RA RA - tilkynning frá JOAKIM VON ISLANDUS

Bahamas 21 febrúar 2008

Ágætu Íslendingar -  ég hef ákveðið að gefa kost á mér sem einræðisherra yfir Íslandi frá og með árinu 2009. Fyrir þessu eru nokkrar ástæður og mun ég seinna gera nákvæma grein fyrir þeim. En fyrst vil ég bera ykkur kveðju frá frænda mínum sem er eigandi þessarar bloggsíðu. Eftir að hann ákvað að koma fram í Evróvísíónundankeppnunununum og syngja ómeikaður og allur úr stílnum fyllibyttulag þá var mér öllum lokið. Greinilegt að maðurinn gekk ekki alveg á öllum og nú ákvað ég að grípa inní -  til þess að forða ættinni frá frekari hneisu, löngu tímabær aðgerð reyndar.  Á leið útúr útvarpshúsinu eftir að hafa skítfallið fyrir Spock og hvað þau heita, rændu útsendarar mínir honum, svæfðu og flugu með hann út til mín. Síðan þá hefur hann verið í haldi hjá mér að sötra ávaxtadrykki því ekki fæst hann til að fá sér neitt hjartastyrkjandi lengur, eins og hann hefði nú gott af því held ég.  Ég gerði honum strax ljóst að ég ætlaði að snúa honum til trúar með góðu eða illu.  Þegar honum var ljós alvara málsins lét hann undan og nú eyðum við kvöldunum saman við lestur bóka eftir Friedman heitinn og dögunum niðri í banka að skoða eignasafnið.  Ég get sagt ykkur kæru skábloggvinir að það er erfiðara en tárum taki að eiga við frænda og eftilvill er honum ekki viðbjargandi. Ég hef sýnt honum hvað bíður hans sjái hann að sér, en ég fer að efast um að nokkuð virki á drenginn.  Síðast í morgun kom ég að honum við tölvuna (sem hann á ekki að hafa aðgang að) að skrifa skammarbréf til bæjaryfirvalda á Akureyri vegna þess að það á að byggja fullt af þessum fínu íbúðaturnum á nokkrum vel völdum stöðum. Í póstinum sem ég gerði upptækan og eyddi með sama, andskotaðist hann útí umferðahávaða, loftmengun og leyfði sér þá ósvífni að halda því fram að Akureyrarbær væri að verða eitt viðamesta skipulagsslys Íslandssögunnar. Hvaða vitleysa er þetta í manninum?   Krissi Júll - fyrrverandi einræðisherra á Akureyri sem er víðsýnn maður, sá á sínum tíma að  besta leiðin og sú ódýrasta fyrir pöpulinn á Akureyri til að sjá sig almennilega um í heiminum, væri að byggja uppí loftið.  Þegar ég ók inní Akureyrarbæ um daginn, til að hitta menn út af álþynnuverkssmiðjubréfum, báru tilfinningarnar mig nær ofurliði. Byko í sínu himinbláa veldi, glæsilegar bensínstöðvar, nokkur bílaumboð og ég veit ekki hvað, stórglæsilegar iðnaðarbyggingar á báða bóga, merki um velmegun og feita sjóði, þvílík framsýni, þvílíkur stórhugur að byggja svona fallega á þessum annars agalegu skítaklöppum. 

En núna kallar Muhammi 2. á mig og er æstur þannig að ég verð að þjóta. (Muhammi 2. er nýji þjónninn minn, Muhammi 1. er flugmaðurinn minn, þeir eru ekkert skyldir) 

Bið að heilsa ykkur í bili tilvonandi þegnar hans hátignar

JOAKIM VON ISLANDUS I

Mér stendur

Samstarfsmaður minn til margra ára gerði fínan blús fyrir nokkru, lag og texta, sem verður hljóðritað innan tíðar. Upphafsorð ljóðsins eru: Mér stendur ......... ógn af mínum syndum sérhvern dag. Hér er tilvitnun í sögu tveggja klerka, góðra vina, sem áttu til að veðja grimmt um hversu langt þeir kæmust í uppátækjum fyrir framan söfnuði sína. Í þessu tilfellli var veðmálið þetta. Ef annar þeirra næði að segja orðið mér stendur þrisvar í stólræðu án þess að einhver stæði upp og ryki á dyr í vandlætingu þá byði hans kláravín að launum. Ekki mátti flýta sér að segja orðið heldur varð að hafa langar kúnstþagnir á milli orðanna.  Eftir huggulega upphitun var komið að stólræðu og hóf klerkur stólræðuna á orðunum.  Mér stendur ..........  mér stendur ......... mér stendur  .......... ógn af mínum syndum sérhvern dag!  Prestur slapp með skrekkinn, enginn rauk á dyr og ræðan þótti innblásin. Þessa sögu segi ég nú bara af því að mér finnst hún fyndin. 

Nú árið er liðið ra ra ra ra ra ra

Cayman núna, rétt eftir áramót, held ég ra ra

Nú árið er  liðið í aldanna skaut ... þó þú viljir ekkert með mig hafa þá veit ég að þér þykir vænt um mig ættarógresið þitt. Við megum ekki láta það eyðileggja fyrir okkur þó þú sért kommúnisti og ég aðhyllist kenningar Frídmanns og Hannesar ho ho ho.  Þú átt að vera í góðu og stöðugu sambandi við uppáhaldsfrænda þinn sem býr í sólinni á Cayman, á þotu og fullt af pening. En nú verður þú að drífa þig útí garð að skjóta hreindýr því ég Kimmi von superstar er á leið í bæinn. Þarf að ganga frá viðskiptum, kaupa nokkur bréf, drekka mig fullan með völdum skoðanabræðurum og skjóta upp rakettum. En fyrst og síðast ætla ég að gera lokaátak í að afkomma þig því ég mun ekki líða kommúnista í ættinni þegar ég hef tekið við stjórntaumunum. Svo þú vitir það þá hef ég ákveðið að verða rétt bráðum einræðisherra yfir Íslandi. Já þú lest rétt glámurinn þinn. Og hvernig gerist það? Ég kaupi allt sem að kjafti kemur, það er,  það sem ég hef ekki þegar keypt. Loka síðan grjóthrúgunni við Austuvöll og sendi liðið heima að gera gagn. Heldur þú að það sé hemja hvernig látið er niðrá þingi þessa dagana. Nei vinur minn skútan siglir hraðbyr til helvítis og ég ætla að koma í veg fyrir skipbrotið, enda á ég mikilla hagsmuna að gæta. Vertu búinn að þvo af þér félaghyggjusvipinn þegar ég kem heim eða þú færð að kynnast reiði minni.  Jafnrétti, feminismi, trúleysi og annað sem þvælist fyrir gömlum og góðum kristilegum gildum verður það fyrsta sem ég mun úthýsa með öllu úr framtíðarlandinu. Afkommun og afhommun verður sett í forgangsröð og Jón Valur fær umsvifalaust djobb hjá mér sem siðameistari. Heldurðu að það sé eitthvert vit í að láta svona með hann Jesús. Það má kannske segja að Jesús hafi verið félagshyggjutittur á yngri árum en sjáðu hvernig það lítur út núna. Það eru svo miklir peningar í þeim feðgum að stærstur hluti af öllum fjárfestingum mínum  í Amríku tengist þeim.  Eins og þú sért frændi þá hef ég uppi mikil áform og vil að þú eigir stað við hlið mér í framtíðinni. Rarararara ...

hey ég aftur - shit ég sé að klukkan er eitthvað vitlaus hjá mér frændi.  Þetta gerist stundum,  öll þessi ferðalög heimshornanna á milli  -  tímamismunur og allskonar stress.  En hvað er ein vika á milli vina -  Ég kem heim um jólin ra ra ra ..

Rufus Wainwright með tónleika á Íslandi

Rufus Wainwright er án efa einn allra merkilegasti tónlistarmaður sem fram hefur komið á liðnum árum.  Magnaður söngvari, lagasmiður og útsetjari. Þó ungur sé liggja eftir hann ógrynni frábærra diska, eins hefur hann verið viðriðinn kvikmyndatónlist. Trúlega muna einhverjir eftir frábærum flutningi hans á Bítlalaginu Across the Universe í kvikmyndinni I´am Sam, eins lék hann og söng í kvikmynd Martin Scorsese The AVIATOR.