Færsluflokkur: Dægurmál

Jóakim von Íslandi

Cayman, -  í gær.

Nú andar suðrið ra ra ra. Ég sem ætlaði að vera heima á afmælinu og taka brúkaup í leiðinni. Allt klappað og klárt, búið að taka frá svítu á Hilton og frágengið að ég sæti á milli Dorrit og Óla. En það var kúkur í lauginni, langur og svartur sem gekk frá þeirri ferð. Þegar ég kom útá völl sætmjúkur og til í heiðardalinn, þá var enginn mættur.  Það kom í ljós að Muhammi nýji flugmaðurinn minn var kominn í eitthvert bænafrí, þú veist þetta -  má ekki kúka í áttina að Mekka, ekki pissa í áttina að Mekka og ekki fljúga í áttina frá Mekka á ákveðnum andskotans degi sem reyndist vera dagurinn þegar ég ætlaði að eiga kvöldstund með Óla og Dorrit. Þegar ég hótaði að reka hann veifaði hann pappírum og benti á smáaletur sem tekur á þessu og nefndi reiði guðs í öðru hvoru orði. Gott ef hann nefndi ekki Laden líka. Það var að sjálfsögð alltof seint fyrir mig að fá annan flugmann þannig að ég varð að fara heim og horfa á útsendingu frá afmælinu á tölvunni. Nú fer ég að losa mig við þessa arabíu kalla, þeir ganga ekki alveg á öllum.  Muhammi er til dæmis með sérstakt teppi fram í flugstjórnarklefa og ef verið er að fljúga í aðra átt en Mekka á ákveðnum tíma, þá snarsnýr hann rellunni í loftinu og setur á átó pílotinn meðan hann muldrar oní teppið. Þetta er þar að auki dýrt því hann muldrar yfirleitt lengi.

Annars er ég sorgmæddur þessa dagana og ég hef svo sannarlega ástæðu til. Allt bréfadraslið mitt er á hvínandi niðurleið og sér ekki fyrir endann á þeirri skelfingu og það er allt saman ykkur aumingjunum að kenna. Magasárið hefur tekið sig upp aftur og ég drekk næstum því stöðugt til að halda því í skefjum. Að hugsa sér hvernig þið farið með landsins bestu syni. Bjarni vinur minn þessi góði drengur sem ætlaði að græða nokkur þúsund milljarða fyrir íslensku þjóðina hefur verið neyddur til að hætta við allt saman og ekki er verið að þakka þeim feðgum, og Werner, og Bjarna og Hannesi og mér fyrir ómetanlegt framlag til endurreisnar lúsatínsluþjóðarinnar. Nei ekki aldeilis, það er endalaust verið að stinga í bakið á þeim af öfundarlýð.  Og ég sem var að hugsa um að taka upp nafnið Jóakim von Íslandi.  En nú hef ég fengið nóg og segi;  til helvítis með þig - vanþakkláta þjóð.  Auðmenn Íslands sameinist og yfirgefið skerið með allt ykkar hafurtask og leyfið rímnaraulurunum að róa í gráðið.

Eins og þú heyrir frændi þá er ég reiðari útí ykkur en ég hef oft verið áður og réttlætiskennd minni er fullkomlega misboðið. Þessvegna ætla ég að drekka mig fullann í kvöld og brjóta Íslandslagadiska. Ekki hafa fyrir því að hringja í mig eða koma í heimsókn, kommúnistinn þinn. Ég er nú þegar búinn að ákveða að þú fáir ekkert.

 

 


Sérkennileg veiðiaðferð

Svona veiða menn í Brasilíu

Nú grætur öndin; Jóakims

Fokking helvíti frændi, hvað er eiginlega að gerast á skítaskerinu, er ekki í lagi með ykkur fávitana. Ég segi það enn og aftur of mikill skyldleiki, of mikið sofið hjá frænkum og frændum og útkoman andlegt og líkamlegt vanhæfi. Ég var að koma af apaskytterí með Muutu flugmanninum mínum, þegar ég fékk fréttirnar.  GG sett útí kuldann, búið að slátra gullgæsinni. Ég á ekki eitt einasta aukatekið orð í eigu minni eins og hún mamma heitin sagði alltaf ef eitthvað fór of langt útá tún. Þið eruð vitlausari en aparnir sem ég var að elta á Afríkutúndrunni. Og guð minn, aumingja Bjarni, svo ekki sé nú talað um vin minn hann Hannes gullpúng. Búnir að leggja nótt við dag í nokkra mánuði að móta þessa frábæru hugmynd til þess eins að vera skellt flötum af einhver kommakellingu. Þvílíkt óréttlæti og þvílík sóun á verðmætum. Ég sá það á vefnum að Júlíus Vífill sá mikli kapítalisti var að rífa kjaft yfir verðmati á GG, talar um ofmat uppá nokkra milljarða. Hvað er að manninum, hefur hann ekki verið í rekstri sjálfur. Sér hann ekki hversu framsýnir þessir strákar eru, sjá lengra en aðrir menn, eru með þriðja augað, sjá tækifæri þegar aðrir halda að sér höndum. Eru allir búnir að gleyma því þegar þeir af góðseminni einni saman keyptu skítafyrirtæki og breyttu í seðlamaskínu á einum degi. Eru allir búnir að gleyma því  hvenig hann Bjarni stýrði bankanum á sínum tíma, rétt nýfermdur. Og þó hann lánaði sjálfum sér nokkrar kúlur til að kaupa smá hlut, hann var vel að því kominn þessi dugnaðardrengur sem lítur alltaf út eins og hann sé nýbúinn að leiða gamar blindar konur yfir götu. Ég sem var búinn að leggja til hliðar smá í gegnum hann Bjarna til að kaupa í útrásinni, nú er það farið til fjandans. Æ Æ ég hefði betur verið áfram að skjóta apa í Afríku því þetta er eiginlega of mikið fyrir mig. Nú leggst ég í smá þunglyndi frændi og leyfi öndinni að gráta. Það gerist alltaf þegar ég tapa pening sem hefur ekki gerst mjög mjög lengi. Bið að heilsa eftir Inga úrkynjaða ra ra ra.

Why we fight - Eugene Jarecki

Ég var að horfa á afar merkilega heimildamynd eftir Eugene Jarecki. Myndin Why we fight er ekki eina mjög vel gerð og heldur manni við efnið allan tímann, heldur reifar hún grafalvarlegt  mál sem varðar framtíð okkar allra. Það er býsna forvitnilegt að hlusta í byrjun myndarinnar á lokaræðu Dwight D. Eisenhower forseta þar sem hann varar bandaríska þjóð við áhrifum hergagnaframleiðenda á framtíðarskipan mála. Í dag ráða þessi öfl bandarísku þjóðélagi. Þau ráða þinginu sem er eins og bent er réttilega á í myndinn samansafn auðmanna sem ganga  erinda hergagnaframleiðenda og stórfyrirtækja og eiga mikið undir að vélin gangi vel smurð. Þessi ógnaröfl ráða því hvernig mál eru matreidd oní pöpulinn heimafyrir og að heiman. Þau hika ekki við að leggja í stríð til að halda völdum í heiminum og beita til þess þeim ráðum sem þörf er á. Myndin sýnir í hnotskurn afvegaleidda þjóð í klóm kolklikkaðra heimsvaldasinna, hún er í senn sorgleg og hrollvekjandi.  

 


Af Búhssum og Balsebússum

Eftir að hafa horft á þátt um Jesús Búðirnar í sjónvarpinu í gærkveldi, þá datt mér í hug að henda eftirfarandi kafla úr sögu sem ég er með í tölvunni í vinnslu  -  þessar Jesúsbúðir eru austfirskar.

II

Ég fékk snemma áhuga á Guði, Jesús, dýrðlingum og Maríum. Fyrstu alvarlegu kynni mín af himnafegðunum voru þegar móðir mín fyrir tilstilli Bergþóru Ásgrímsdóttur, úr hvítasunnusöfnuði þorpsins, sendi mig í sunnudagaskóla þar sem messað var yfir okkur um himnaríki og helvíti og okkur syndugum krakkaskrílnum gefnar litlar snotrar bíblíumyndir í lok hverrar messu. Mér fundust þessar myndir alltaf dálítið fyndnar, fallegt fólki í hreinum hvítum kyrtlum að strá pálmalaufblöðum um sólstafateiknaðar götur og torg, skeggsnyrtir hjarðmenn með langa stafi, þrifaleg lömb og drifhvítar dúfur pössuðu illa við grámygluna og fótrakann í Útsveit. Bergþóra hvítasunnukona var kapítuli út af fyrir sig og átti alla mína athygli. Þessi hundrað og þrátíu kílóa kona hafði snúist í einu vetfangi til trúar.  - Guð laust mig auman syndarann á milli eyrnanna og sendi mér elskhugann eina og sanna til að verma sálina;  þrumar hún yfir mér yfir rjúkandi kaffibolla í eldhúsinu heima.  -  Þegar ég tók við honum í sundlauginni um árið koma hann til mín í dúfulíki og hreinsaði mig að innan sem utan; -  Diddi guðsmaður bróðir hennar sá um niðurdýfinguna og gekk hart fram, ákveðinn í að færa bersyndugri systur sinni nýjan mann. Viðstaddir skírnina sögðu að það hefði þurft að blása lífi í Bergþóru eftir niðurdýfinguna. En dúfan kom og Bergþóra gekk í það heilaga í annað sinn.     

Bergþóra stingur uppí sig stórum kandísmola,  - minn blessaði frelsari gaf mér lausn frá öllum mínum syndum stórum og smáum. Ég sé að mamma á erfitt með að halda aftur af sér þar sem hún hnoðar deig í lummur.  Þú varst nú varla svo slæm Bergþóra mín að það hafi staðið í honum Jésús að hreinsa þig;  Bergþóra hrekkur í einni svipan uppá háa séið,  - ekki slæm, ekki slæm!!  kandísfreyðandi munnvatnið frussast í allar áttir -  ég var svo syndug að það hefði orðið erfitt fyrir mig að fá inngöngu í helvíti; ég var kvalinn dag og nótt af öllum þeim verstu löstum sem til eru og hugsanir mínar voru rotnari en hákarlsbeitan hjá Stjána á Súðinni.  Bergþóra stendur með erfiðismunum upp frá borðinu og með upplyftum höndum er skipt um tóntegund;  - en nú er ég hrein eins og nýfallinn mjöll fyrir elsku Jésús sem læknar og græðir, hrein mey fyrir fallega frelsarann minn, halelúja, halelúja, þökk sé þér góði Jesús, minn elskaði unnusti á himnum, halelúja. Mamma djöflast á deiginu eins og hún eigi lífið að leysa og ég sé að hún skemmtir sér.  Heldur þú að Jesús hafi verið svartur, svartur eins og Satan!  Ég veit ekki hvað fékk mig til að láta þetta út úr mér og hefði ég betur látið það eiga sig. Bergþóra horfir á mig um stund, það er eins og hún nái ekki alveg spurningunni. Svo gómar hún mig eldsnöggt með feitri krumlunni og lyftir mér upp og yfir borðið. Hún heldur mér svo nálægt sér að ég sé stíflaðar svitaholurnar á þrútnu andlitinu og eldrauð, æðasprungin augun lýsa af ofsa. Fýlan útúr henni ætlar mig lifandi að drepa og mér verður skyndilega óglatt.  Balsebúb og hans svörtu satansenglar tala í gegnum þig andskotans auminginn þinn og hórkrógi. Svo skellir Bergþóra mér niður þannig að ég enda á hnjánum fyrir framana hana. Hún heldur mér niðri með annarri krumlunni sem er grafinn í öxlina á mér en með hinni bendir hún til himins  - Jesús læknar, hans heilaga orð þvær syndir okkar og þínar líka Sveinn svarti andskoti,  elsku Jesús þvoðu af honum sálina, settu hann á suðu svo hann endi ekki í vistinn hjá Balsebúb sem væri reyndar alveg mátulegt á hann, gerðu það fyrir mig að hreinsa Svein djöful af syndinni. Og  líka hana Stínu af syndinni sem bjó til Svein andskota. Ef hún Stína hefði ekki verið með brókarsótt þá væri ég ekki hér að biðja þessum litla djöfli griða. En hún Stína er vinkona mín svo góði Jesús komdu nú með þvottapokann þinn og þvoðu Svenna að framan og aftan, að innan og utan í Jesús nafni amen - segðu amen andskotinn þinn -  Bergþóra slær mig utan undir.  Mamma stöðvar Bergþóru áður en ég fæ annað högg  - hingað og ekki lengra Bergþóra, svona lætur þú ekki við hann Svein sem hefur alltaf verið góður við þig, hættu .þessu eins og skot.  Við þetta inngrip móður minnar er allt loft úr Bergþóru sem hlammar sé niður við eldhúsborðið og snýr sér að kaffidrykkju og kandísmolasogi.   

 


Joakim von gullrass

ra ra ra ra ra ra  - ef þið hafið ekki fattað það ennþá þá er raraið í byrjun þessarar litlu, en afar nauðsynlegu bloggfærslu minnar, upphafsraið úr laginu " Ef ég væri rikur "  lag kommúnistafiðlarans sem dreymdi drauma um peninga og völd uppá þaki á öreigabústað, á rússneskum síðkvöldum.  Og ef ég bæti nú einu rai við þá er það upphafsraið í laginu hans Johns L sem var að kveikja í útí Viðey í gær. Hann var kommúnisti eins og Tevje, en ríkur kommúnisti sem er afar sjaldgæft. Við fórum nokkra hringi yfir Viðey áður en stefnan var tekin á Cayman. Það var nú dálítið flott að sjá ljósastaurinn úr þotunni en það munaði reyndar litlu að við flygjum á Esjuna því eitthvað ruglaði ljósastaurinn þann svarta sem ég réð fyrir nokkru. Hann heitir Abu Hassan Halimal Kunda og fékkst fyrir slikk. Ég þarf nú samt að láta skoða skírteinið hans aðeins betur því hann er að villast aðeins. En af því að ég var nú að raula kommúnistasönginn um að vera ríkur, þá hafði ég aldrei þörf fyrir slíkar draumfarir. Kallinn var kaupfélagsstjóri, með mikil völd. Hann bjó til útgerð nokkrum árum fyrir kvótalög og bjós svo til litla sæta gulldrengurinn hann Jóakim von gullrass sem kom í heiminn stuttu síðar.  Ég vil uppfræða ykkur smámaurana sem hafið Tevjeskar draumfarir, um mikilvægar líffræðilegar staðreyndir. Menn hafa það í genunum að vera ríkir. Þetta hefur verið vísindalega sannað. Þeir sem eru ríkir hugsa öðru vísi, borða öðruvísi, drekka öðruvísi,elska öðruvísi og að sjálfsögðu eyða peningum öðruvísi. Ég var til dæmis alveg með þetta í genunum, svona leiðtogatýpa sem var með hirð af undirmálsmönnum í kringum mig alveg frá því ég man fyrst eftir mér. Þess ber að geta að nóg var af slíku fólki þaðan sem ég kom. Karlinn átti krummaskuðið og réð  hvort menn hefðu í sig og á, vel staðsettur í miðju stjórnmálanna, dáður af frömmurum og hefði örugglega farið langt í stjórnmálum hefði hann ekki verið fullur frá morgni til kvölds.  Ekki að það kæmi að sök þar sem hann réð öllu, átti allt og gat þar af leiðandi gert það sem honum sýndist.  Allt varð að gulli í höndunum á honum og þannig er mitt líf í dag. Ég má varla snúa mér við þá klingir einhversstaðar í krónu. En auðvitað kemur þetta ekki átakalaust. Ég er stöðugt á ferðalögum til að kaupa bréf og það tekur vissulega á. Ég hélt til dæmis að mitt síðast væri runnið upp þegar djöfulsins atgangurinn í kringum orkufélagið, Græna risann eða hvað það nú heitir sem unglingurinn hann Bjarni ætlar að reka, fór af stað. Ég flaug heim fyrir viku, tilbúinn í slaginn með fullt af klinki til að kaupa og þá verða kommarnir í borginni kolvitlausir útaf smáaurum til lykilmanna. En það er sem betur fer búið að snúa onaf þessari vitleysu, allir sáttir, ég búinn að kaupa vel af bréfum og farinn í sólina. En af því að allt er nú uppá borðinu hjá mér og engin leyndarmál í gangi þá má ég til með að segja ykkur eitt. Ég er búinn að sækja um einkaleyfi fyrir nafninu Ísland, svona incase. Mér finnst það líka bara viðeigandi þar sem við eigum fiskinn, erum að verða búnir að kaupa allt landið með fylgihlutum, eigum alla peningana, erum með megnið af fólkinu veðsett uppfyrir haus, þannig að það er stutt í eháeffið. ra ra ra ra ra ra ..


Fíkniefnalaust Ísland árið ...

Það eru ekki mörg ár síðan stjórnmálamenn boðuðu að landið yrði gert fíkniefnalaust og það innan nokkurra ára. Falleg hugsun en nokkuð úr samhengi við þann raunveruleika sem við búum við. Meðan markaður er til staðar fyrir vímuefni, verða þau í boði svo einfalt er það. Vímuefnamarkaðurinn skiftist í tvennt, þann löglega og þann ólöglega. Í báðum tilfellum er verið að selja dób og með því kveikja fíkn sem fólk höndlar misvel. Varðandi ólöglegu efnin þá trúi ég að Þegar einn er tekinn með nokkur kíló sé trúlega einhver annar að undirbúa innflutning á svipuðu magni og gert var upptækt. Hagnaðurinn freistar og markaðurinn bíður í ofvæni eftir efnunum. Löglegu fíkniefnin sem reyndar eru að kála fólki hægri vinstri og valda upplausn og rugli eru dáltíið stikkfrí þar sem það er samkvæmt lögum leyfilegt að neyta þeirra með litlum takmörkunum. Gegn hinum margumtalaða vímuefnavanda er trúlega sterkasta vopnið,  að gera efnin og áhrif þeirra sem minnst aðlaðandi.


Ravel og salernisóperan

Í gær góndi ég á Kastljós. Í lok þáttarins var boðið uppá tónlist að venju.  Í þetta sinn fengum við að hlusta á franskan píanóleikara sem flutti verk eftir Ravel. Magnað verk í frábærum flutningi eins fremsta Ravelssérfræðings í heimi. Áður en verkið var á enda runnið byrjuðu djöfls. titlarnir að rúlla yfir skjáinn og ekki nóg með það, sérfræðingurinn sem var að leika Ravel með þessum líka snilldarbrag fékk ekki að klára verkið.  Það var skorið af tónverkinu til að troða inn klósettlyktarauglýsingu. Trúlega er þetta einn agalegasti stemmingskiller sem ég hef upplifað fyrr eða síðar. Hafi ég nokkurntíma verið nær því að henda sjónvarpinu mínu útum gluggann, já eða drífa mig suður til að hitta einhverja í Efstaleitinu,  þá var það í gær. Kastjós er fínn þáttur og virðingavert að bjóða uppá lifandi tónlistarflutning í lok þáttarins, en það er algerlega óásættanlegt og í raun fullkomið virðingaleysi við þá listamenn sem koma fram í þættinum og þá ekki síður þá sem horfa og hlusta, að eyðileggja stemminguna með þessum hætti. Í guðanna bænum Rúvarar, takið á þessu og látið af þessum ósið.

Hvað klósetthreinsilyktarauglýsingarnar snertir þá eru þær eiginlega kapítuli útaf fyrir sig. Uppá síðkastið hefur þeim verið troðið fyrir fram og aftan og inní fréttatíma, fyrir framan Kastljós, inní Kastljós og eftir Kastljós, trúlega til að auka matarlyst landans.  Ekki er nóg að það sé verið að augýsa skítalyktareyði frá einu fyrirtæki heldur eru þau tvö sem berjast um auglýsingaplássið. Ég hvet fólk til að kaupa alls ekki þessar vörur. Þannig mætti hugsanlega koma í veg fyrir að þessum andskotans ófögnuði sé hent framan í okkur í tíma og ótíma. En hvað er ég að röfla...  það er takki á fjarstýringunni sem stendur á off,  asninn ég.


Dagbók Jóakims frænda

Kæra dagbók - mikið er ég eitthvað ánægður með lífið þessa stundina. Var að koma úr Caymanhvelfingunni að telja viðbótina sem ég fékk fyrir nokkur bréf. Nú sit ég einn með sjálfstraustið mitt ógnarsterka og fæ mér einn Glennfiddic á ís og sveran Kubana úr kælinum og nýt lífsins meðan öreiginn hann frændi minn skríður um í eymd og volæði á skítaskerinu sem við köllum fósturland eða eitthvað rugl. Ég hef nú ekki ennþá þorað að segja honum allan sannleikann um Rússlandsferðina sem ég lofaði að koma með honum í í sumar. Vissulega mætti ég á svæðið en það var bara af því að ég var blindfullur og til í allt. Var að koma úr afmælisveislu frá Kúbu þegar hann hringdi og minnti mig á Rússkí. Þegar rann af mér uppí Murmansk og ég sá skeggjaðan hermann með brjóst, ekki einn heldur marga, var mér ljóst að ég yrði að hypja mig hið snarast ef ég ætti ekki að enda í kommúnistahimnaríki að humpa með skeggjuðum hermönnum með brjóst. Svo illa var ég staddur andlega eftir þessa stuttu dvöl mína að ég varð að fara umsvifalaust í böð og stólpípur í Pladz. Lét sjúga mig aðeins á miðjunni og taka bauga í leiðinni. Öreiginn lét eins og ég hefði misst af einhverju þarna niðri á freðmýrinni, hringdi dag og nótt til að segja mér veiðisögur og meilaði á mig myndir af veiðihúsunum og börunum . En þetta er nú ekki allt. Skömmu síðar þegar ég náði þeim merka áfanga að verða hálfhundraðáragamall þá ákvað bankinn minn sem ég á að hluta til, að bjóða mér í lax til Íslands. Að sjálfsögðu var boðið í dýrustu laxveiðiána í heila viku. Auðvitað gat ég ekki sagt nei en bað sérstaklega um að ættarskömmin yrði fenginn til að koma með einhverja gutlara með sér og syngja fyrir frænda. En veistu hvað? þegar þeir báru upp erindið setti hann svo mikið upp að það fór alveg með þessa góðhjörtuðu menn. Þegar ég hringdi svo í hann alveg snarvitlaus, þá hló hann svo mikið að ég var farinn að sjá fyrir mér útför sem ég hefði þurft að mæta í eftir afmælið. Trúir þú þessum andskota sem á að heita skyldur mér. Hlær uppí opið geðið á mér og býðst til að útvega Geirmund, Bo eða Bubba fyrir slikk. Þetta á eftir að koma í bakið á raularanum get ég lofað þér. En þvílík veisla - ég var sóttur á Cayman af einkaþotu og um borð var þjónn sem fylgdi mér reyndar eins og skugginn alla vikuna. Helvíti flott að fá kampavín og kavíar við hylinn. Í veiðihúsinu voru nokkrir kokkar sem flogið var að sunnan og  þjónalið að stjana við mannskapinn. Og hverjir heldur þú að hafi mætt til að gleðja mig, nema þeir Bo og Bubbi, svona líka ægilega flottir með gítarara og sungu í marga, marga klukkutíma í sérstöku tjaldi sem komið var upp við aðalhylinn í ánni. Veistu hvað ég gerði í ótugtarskapnum - ha;?   ég hringdi í kommúnistann þegar Bubbinn söng Stálið og Hnífinn og Bo spilaði á munnhörpu undir og leyfði honum að heyra. Núna veit ég að ég gerði vitleysu með þessu því sú arga ótugt sem getur bara ekki verið skyldur mér, hafði reiknað mig út og tók allt saman upp á disk, líka röflið í mér. Svo hótaði hann að spila þetta í útvarpsþætti sem hann ætti aðgang að ef ég stæði ekki við framlögin sem ég lofaði fötluðum í góðgerðaræði hérna um árið. Það var ekki tekið með í reikninginn að ég hafði þá nýverið selt allt mitt hlutafé í Tryggingu ehf og Bátskel ehf en tapaði því jafnharðan í DeCode, en þá flutti ég í skjólið á Cayman. Ég veit ekki hvernig ég get nálgast þennan vonlausa frænda minn sem hlær að öllu sem ég legg til, gerir endalaust grína að öllu sem ég geri og er boðberi slæmra tíðinda fyrir okkur fjármálasnillinga. Hann reyndar tifar á því í tíma og ótíma að ég sé uppáhaldsfrændinn hans, en það er ekki eins og hann sýni það í verki. Hann sendir mér reglubundið póst og segir mér frá öllu sem miður fer í fjármálaheiminum á Íslandi og mærir sérstaklega alla þá sem vilja koma í veg fyrir  framsókn okkar auðmanna. Núna síðast sendi hann mér link á fréttina um  lyfjadrengnum þarna Vessmann eitthvað, strípustráknum á Harleynum, sem af góðseminni einni lagði einn og hálfan milljarð í einkarekinn háskóla í Reykjavík. Hvað er að slíku. Hvað er að því að eiga skóla, jarðir, fyrirtæki, landið allt, ef það hjálpar lýðnum í eymdinni. Það er alveg stórkostlegt þegar menn finna það upp hjá sér að henda nokkrum krónum í mál eins og hann Vessmann er að gera. Öreiginn benti mér reyndar á að það væri heldur stuttur listinn yfir fögin sem væru kennd í skólanum,viðskiptafræði, hagfræði og lögfræði en halló, ekki fer nú einkarekinn menntastofnun að kenna einhverjar grasafræðir.

Ég verð að segja þér eitt að lokum, toppsíkrít. Ég er að hugsa um að kaupa Vestmannaeyjar af honum þarna þyrlukallinnum í Tojóta. Ég luma nefnilega á bráðskemmtilegri viðskiptahugmynd sem myndi gera okkur auðmennina ofurglaða. Í stað þess að búa til göng eða byggja brú til Eyja eins og Árni J. vill gera, þá vil ég flytja Eyjarnar til Reykjavíkur með lunda og öllu. Þetta er alveg hægt, kosta mikið en ágóðinn yrði ægilegur. Ég yrði að byggja sérstakan hvelfingu á Cayman undir gróðann. Hugsaðu þér, Heimaey á Sundunum. Stál og hnífur er ra ra ra..

  


Dagbók Joakims von Uberfart

Kæra dagbók. Í dag ætla ég að taka í rassgatið á honum frænda mínum á Íslandi.

Kæri frændi. Þú eins og aðrir Íslendingar, gengur ekki alveg á öllum. Hvernig þið djöflist á okkur ríka fólkinu fyrir það eitt að græða krónu hér og krónu þar er alveg óskiljanlegt. Ég segi að þetta sé öfund og ekkert annað, þið eruð glóandi í framan af öfund yfir því hve vel okkur vegnar. Sjáðu mig til dæmis.  Ég er svo ríkur að ég hef ekki hugmynd um það, kannski ekki alveg eins ríkur og Abromovís olíukrani og ekki alveg eins ríkur og Thors hvað hann nú heitir aftur og kannske ekki alveg eins og þarna Kaupþings maðurinn sem er að byggja vínkjallara uppí við Glanna. Ég heyrði að hann hafi byggt húsið útyfir fossinn þannig að hægt sé að drekka rauðvín og dorga fram af svölum í leiðinni. Það er þetta sem er að fara svon agalega oní ykkur, beinaber öfund, yfir því að einhverjir hafi efni á að byggja sér nokkur hundruð fermetra rauðvínsgeymslu, kaupa snekkju, flugvél og annað nauðsynlegt. En fyrir þín eyru aðeins, kaupþingarinn verslaði jörðina af mér, þú veist að ég á margar jarðir á Íslandi, rosalega margar jarðir. Nú vissir þú það ekki?  jæja núna veistu það. Ég er búinn að kaupa yfir hundrað jarðir út um allt Ísland. Bráðum á ég allt landið og hvar ætlar þú þá að veiða andskotinn þinn. Já ég segi það bara aftur og stend við það. Hvernig í heitasta helvítinu væri umhorfs á Íslandi ef Dabbi Seðill Seðill oh vabb vabb vabb og Friedmankórinn hefu ekki náð að frelsa þjóðina undan sósíalistaofstækinu og þá hann Dóri, guð ég ætla að láta byggja styttu af Dóra fyrir utan svefnherbergisgluggan á Cayman, læt hann halda á þorski í annarri og Búnaðarblaðinu í hinni. Hugsaður þér ef þessir framsýnu menn hefðu ekki gert allt þetta fyrir okkur. Það er svo agaleg tilhugsun að ég þarf að gera stutta kúnstpásu -   ok ra ra ra ra, hvar vorum við já já, sumir eru fátækir og verða það alltaf, aðrir eins og ég erum ríkir, ofsalega ríkir og þurfum stöðugt að vera á verði svo einhverjir illa hugsandi einstaklingar komi ekki og steli öllu frá okkur. Það hefur oft gerst í mannkynsögunni. Mannstu t.d. hann Maó, ljóta Maó, já eða helvtítis bolsana sem drápu keisarann sem var svo góður og ríkur að orð fór af. Ég veit að það eru nokkrir heima sem vilja taka þetta allta saman af okkur,skölóttir kommúnistar og fleiri hávaðaseggir. Það er þessvegna sem ég er ég ekkert að koma of mikið heim, nema þessar tvær vikur í lax, það er þessvegna sem ég hef flutt allan peninginn minn til Cayman.

Kæra dagbók, ég verð einhvernveginn að snúa honum frænda mínum til betri vegar, annars fer þetta að verða vandræðalegt fyrir ættina. Hvað get ég gert?  ég er búinn að bjóða honum bréf fyrir lítið, góða stöðu í The Joakims , en helvítið býður mér á móti að ég afhenda honum öll auðævi mín, hann muni sjá um að koma þeim til eigenda sinna.  Hvað fór eiginlega úrskeiðis með drenginn.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband